Ελιά: Αύξηση της συνεκτικότητας των ελαιοκάρπων

Το περιεχόμενο του ασβεστίου στα φύλλα δεν αποτελεί σωστό δείκτη για το συνολικό περιεχόμενο του φυτού σε ασβέστιο. Το σχεδιάγραμμα δείχνει το περιεχόμενο του ασβεστίου ως ποσοστό τη ξηράς ουσίας στη σάρκα των καρπών, όταν εφαρμόζονται με διαφορετικές εφαρμογές.

Η διατήρηση της υφής και του χρώματος των καρπών κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας των επιτραπέζιων ποικιλιών είναι κρίσιμοι παράμετροι για τη διατήρηση της ποιότητάς τους. Και οι δυο παράμετροι σχετίζονται με το βαθμό ωρίμανσης των καρπών κατά τη συγκομιδή. Τρεις διαφυλλικές εφαρμογές με ασβέστιο την περίοδο προ της συγκομιδής βελτιώνουν την υφή των καρπών και αποτρέπουν το μαλάκωμα των καρπών της ποικιλίας Κονσερβολιάς που προορίζεται για επιτραπέζια χρήση. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της σταθερότητας των κυτταρικών τοιχωμάτων και τη βελτίωση της συνεκτικότητας του καρπού. Τρεις εφαρμογές έγιναν με 58,5 mM CaCl2 τις τελευταίες 30 ημέρες πριν τη συγκομιδή (η πρώτη στο 55% της αλλαγής του χρώματος, η δεύτερη στο 70 – 80% και η τρίτη στις 8 ημέρες πριν τη συγκομιδή). Το πειραματικό φανερώνει την άμεση σχέση μεταξύ του περιεχόμενου ασβεστίου, και της σταθερότητας των καρπών (Σχ. 15Α, B και C της παρουσίασης). Επιπλέον, η σταθερότητα των κυττάρων που επιτυγχάνεται χάρη στην αύξηση της περιεκτικότητας του ασβεστίου ενισχύει την αντίσταση του φυτού στις διάφορες ασθένειες.

Λόγω του φυσικού ανταγωνισμού μεταξύ του ασβεστίου και μαγνησίου στο δένδρο, μελετήθηκε ακόμα η συμπεριφορά του μαγνησίου στον καρπό μέσω της διαφυλλικής εφαρμογής ασβεστίου στο στάδιο προ της συγκομιδής. Με όμοιες εφαρμογές ασβεστίου σαν αυτές που περιγράφηκαν προηγουμένως, οι συγκεντρώσεις του μαγνησίου στο στάδιο της ωρίμανσης των καρπών, κρατήθηκαν σταθερές χωρίς να παρατηρηθούν οποιεσδήποτε αλλοιώσεις στον καρπό. Οι συγκεντρώσεις ασβεστίου ήταν αισθητά πιο υψηλές κατά το δεύτερο ψεκασμό, ενώ οι συγκεντρώσεις μαγνησίου παρέμειναν σταθερές σε όλη τη διάρκεια των εφαρμογών.